Rechten
Gehoorzaamheid aan de Wetten en onderwerping aan de Krijgstucht.” Een zin die iedere militair heeft uitgesproken. Iedere marechaussee met de Standaard in haar of zijn hand. Een plechtige belofte of eed, die er zelfs voor zorgt dat een rechter iedere opsporingsambtenaar van de Marechaussee op zijn of haar woord gelooft. Negen woorden met bijzonder belangrijke consequenties. Het zorgt ervoor dat we als Koninklijke Marechaussee ons credo “Zonder vrees en zonder blaam” kunnen blijven uitdragen.
Helaas gaat het wel eens mis. Collega’s plegen strafbare feiten. Vaak is er alcohol in het spel. Rijden onder invloed. Vernielingen of baldadigheid terwijl de collega onder invloed verkeerd tijdens uitstapjes in privétijd. Iedere integriteitschending is er één teveel, maar in vergelijking met de samenleving buiten onze organisatie zijn we bijzonder integer. Toch?
Niemand zal het een probleem vinden als een collega een passende straf krijgt indien deze strafbare feiten pleegt. Althans, de welbekende strafbare feiten die we allemaal hebben moeten leren tijdens onze opleiding en waar wij tijdens ons werk ook op toezien. Maar hoe zit het met de strafbare feiten uit Wetten die we wat minder goed kennen, of misschien niet willen kennen? Hoe zit het met de regels uit Wetten die bewust of onbewust tegengesteld worden uitgevoerd?
AMAR
Een voorbeeld van zo een Wet: Het Algemeen Militair Ambtenaren Reglement. Het welbekende AMAR en onderliggende reglementen regelen onze rechtspositie. Hoe kan het dat we te vaak accepteren dat leidinggevenden het niet zo nauw nemen met deze regels? Waarom is het kennelijk heel normaal dat collega’s toelages of andere rechten niet krijgen toegewezen, omdat een leidinggevende het maar onzin vindt of omdat het even niet binnen het budget past? Hoe kan het dat leidinggevenden zonder gewetenswroeging in PeopleSoft op afwijzen drukken op een rechtspositioneel verzoek waar een collega recht op heeft? Ik heb het nog eens gecontroleerd en we hebben toch echt maar 1 Minister van Defensie. Deze Minister loopt niet in een uniform en heeft geen goud op de schouders. Deze Minister is toch echt de enige die in overleg met de vakcentrales de rechtspositie aan kan passen.
Gehoorzaamheid aan de Wetten betekend dus ook gehoorzaamheid aan het AMAR. Het tegengesteld handelen met het AMAR is wat mij betreft dan ook een regelrechte integriteitschending waartegen opgetreden zou moeten worden. De gevallen waarin collega’s door deze integriteitschending geld mislopen kunnen wat mij betreft gelijk gesteld worden met diefstal. Want dat is het. En nee, we accepteren van een dief ook niet dat hij artikel 310 Wetboek van Strafrecht niet kent. Het niet kennen van de Wet is geen excuus.
Weet dus wat je rechten zijn. Spreek je leidinggevende erop aan als je niet datgene krijgt waar je recht op hebt. Desnoods via je vakbond. En leidinggevenden die zich aangesproken (zouden moeten) voelen: Fijn dat u een mening heeft over de rechtspositie welke is vastgelegd in Wet- en Regelgeving. Doe ermee wat u wilt, maar voer ze gewoon uit. U heeft dat belooft of gezworen. Kwestie van integriteit.